Friday, December 28, 2012

چشمان همیشه گشنه - 33

پیتزای سرد دیشب 

Wednesday, December 26, 2012

شعار هفته - چهل‌وچهارم

آنهایی در زندگی بیشتر خوش‌گذرانی کرده اند، شبها زودتر می‌خوابند

شعار هفته - چهل‌وسوم

حال آدمها، حال موهایشان است

Monday, December 24, 2012

چشمان همیشه گشنه - 32


1. کافه‌ی خوب، کافه ای نیست که تنها حضور آدمها را برایتان تداعی کند، کافه‌ی خوب کافه‌ایست که هربار، حتی پس از سالها، مزه‌های منحصر بفرد خودش را برایتان بازآفرینی کند. تصور ناقصی خواهد بود اگر کافه‌‌ها را جایی برای در خلوت بودن تصور کنیم. کافه مکانی برای چشیدن طعم‌ها و مزه‌آزمایی‌های دو یا چندنفره است. بخش جداناشدنی هر کافه، خوردنی‌ها  نوشیدنی‌هایش است و کافه‌ی خوب کافه‌ایست که به شما اهمیت بدهد، اهمیتی از جنس چیدمان و رنگ‌بندی سفارش شما تا توضیح و توصیف انتخابتان، آن هم با دقت و لذتی که برایتان رضایت خاطر ایجاد می‌کند. کافه‌ی خوب کافه‌من خوب می‌خواهد.

2. چیزکیک را دو چیز دلخواه می‌کند، خمیر بیسکوئیتی با طعم کره و کم‌مزه‌گی پنیرواره‌ی قطور و ژله‌مانندش.

3. مشهد / بلوار وکیل‌آباد / خیابان سروش / نبش سروش 4 / کافه پاپیون

Friday, December 21, 2012

شعار هفته - چهل‌ودوم

بیخیال عشق، اینروزا فقط هوس، فقط فیزیک، پایدار و ملموس.

شعار هفته - چهل‌ویکم

اگه دیدین خوبه، همونجا بدزدید و فرار کنید. راه‌های مسالمت‌آمیز بسته اند.

Thursday, December 20, 2012

شعار هفته - چهلم

تا کبابهای برسیخ شده در یخچال کبابی‌ها موجود است، دنیا تمام نخواهد شد.‏

Thursday, December 13, 2012

شعار هفته - سی‌ونهم

آنهایی که مدتهاست ندیده‌اید را با ریش و سیبیل تصور کنید

Saturday, December 8, 2012

شعار هفته - سی‌وهشتم

روز ولنتاین هیچگاه در قلب مردم کشورم ریشه نخواهد دواند، عشق‌ها در این مملکت یا از دست رفته و یا دست نیافتنی شده اند. ‏

Thursday, December 6, 2012

چشمان همیشه گشنه - 31



1. در خیابان خروجی شهر به سمت تهران، چندین رستوران معرکه و قدیمی بود که برای خوردن ناهار در یکی از آنها توقف کردیم. اما من کمی دل‌پیچه داشتم لذا فقط توانستم یک لقمه برای مزه‌چشی امتحان کنم و به همین سادگی، من، کباب ترش رستوران محمود را از دست دادم. بعدها خیلی پشیمان شدم و برای خودم خیلی دلیل آوردم تا از دست دادن چنین چیز با ارزشی را آن هم در شهری که پرکباب‌تر از مشهد است، توجیه کنم.

2. کباب را در رشت زنده‌تر، ملموس‌تر و حیوانی‌تر طبخ می‌کنند. تکه‌های گوشت را فقط خرد کرده و پس از مزه‌دار کردن به سیخ می‌کشند و کباب می‌کنند، چیزی متفاوت از کباب کوبیده و سایر کباب‌های اهلی و شهری شده. دارم از شهری حرف می‌زنم که گوسفندی بودن گوشت کباب در آن ارزش نیست، در رشت فقط گوساله ذبح می‌کنند، نرمی گوشت در آنجا اهمیت ندارد، کبابها سفت و به‌دندان‌گیرکننده اند و این دقیقن همان دست‌نخوردگی مفهوم کباب است که در معدود شهرهایی مثل رشت، در گذر زمان بی‌تغییر باقی مانده است.

3. کباب ترش سرآمد همه کبابها در رشت است. تکه‌های گوشت گوساله را به قطع دو بند انگشت خرد کرده، سپس دو روز در رب انار و گردوی خردشده می‌خوابانند و بعد از آن آماده کباب شدن می‌شود که البته ذغالی‌اش هزار مرتبه بهتر و لذیذتر است. سفارش کباب ترش، ترشی سیر و باقلاقاتق بدهید. باقلاقاتق‌تان را که از لحاظ پیش‌غذا خوردید، کباب ترش و برنج هم از راه می‌رسند. عطر برنج مرغوبی که تبدیل به چلوی لطیف و سستی شده و با کره محلی چرب و مزه‌دار گشته، در کنار طعم تکه گوشتی داغ و بریان که رب انار به درونش نفوذ کرده و خرده‌های گردو دور و برش را فراگرفته اند، چیزی نیست که بشود در تهران و سایر شهرها تجربه کرد. این طعم غریب، این مزه خاص، خانه خودش را می‌خواهد، هوای مرطوب و دم‌دار می‌خواهد. کباب ترش، رشت می‌خواهد.

4. همین که در رشت صبحانه ای شامل کباب و لوبیا وجود دارد، نشان می‌دهد که کباب تا چه اندازه در این شهر نهادینه شده است، روزی که با کباب شروع شود، شبی معمولی نخواهد داشت. میدان شهرداری رشت، ساعت ده الی یک شب، وقتی که دیگر هیچ مغازه ای باز نیست، محل تجمع کباب فروشان دوره‌گرد است. گاری چوبی معمولی، میز کارشان است. یک طرف این میز را به عرض یک سیخ کباب، گشنیز و جعفری پهن کرده اند و سیخهای کباب را روی آن چیده اند. از راست به چپ دل، جگر، قلوه، دنبلان، خوش‌گوشت، چنجه و ترش. سمت دیگر گاری هم منقلی با ذغال‌های داغ قرار دارد و وسط گاری هم ظرف و ظروف و سیخهای بی‌کباب شده. انتخاب با شماست، سیخهای کباب دلخواهتنان را برمی‌دارید و به دست مرد منقلی می‌سپارید. کمی آنطرفتر، سطلی بزرگ قرار دارد که می‌توانید از داخلش نان بردارید و در کنار آن هم سبد پیاز قرار گرفته و یک کارد که همانجا روی پیازهاست. پیازتان را خودتان پوست می‌کنید، پیازی که از نوع پیازهای خرد و کوچکی است که برای ترشی استفاده می‌شود، ترد و پرمزه. تا پیازتان را پوست کنده و چهارقاچ کرده باشید، کبابتان هم حاضر است. خودتان از روی گاری پیش‌دستی کاغذی کوچکی جهت قرار دادن کبابها و پیازها و نان برداشته و همانجا، کنار گاری، طعم خیابانی‌ترین کباب دنیا می‌چشید و آرام آرام شروع به سیر شدن می‌کنید. کبابی که در خیابان پخته و خورده می‌شود و هیچگاه به تجمّلات پشت میز نمی‌رسد.

5. دلیل دل‌پیچه بند اول هم به گمانم از افراط در خوردن کباب بود. این تنها در رشت است که کباب می‌تواند دلیل نخوردن کباب باشد.

شعار هفته - سی‌وهفتم

هوسهای افقی‌تان را قبل از بیدارشدن، همانطور خوابیده پیگیری کنید

Sunday, December 2, 2012

شعار هفته - سی‌وششم

شکم آلت دوم ماست

شعار هفته - سی‌وپنجم

الکل دوست ماست