چشمان همیشه گشنه - 22

اینروزها وقتی رستوران می‌روید، منوی غذا را که برایتان می‌آورند، در بین آن همه کباب و مرغ و ماهی و چیزهای فرنگی، عبارت چلوکباب کوبیده را کمتر می‌بینید. این ایرانی‌ترین غذا روز به روز دارد مهجورتر می‌شود، مقصر هم رستوراندارها و مشخصن، منو نویسهای آنها اند. اغلب حتی اسمش را هم عوض کرده اند، گذاشته اند کباب لقمه. دیگر چلوکباب کوبیده محبوبیتی ندارد، انتخاب اول هر ایرانی نیست. اما رستورانهایی که هنوز منوهای کوبیده‌دار دارند، آنهایی که مشخصن نوشته اند چلوکباب کوبیده، بالاخص آنهایی که با فونت نستعلیق هم نوشته اند، از همه بهتر اند. مهم نیست کیفیت کباب چطور باشد، چقدر گوشت داشته باشد و یا چقدر پیاز و پودر نان خشک، مهم این است که نوشته باشد «چلوکباب کوبیده» و این عبارت ساده‌ای نیست، بلکه پر است از تأکید.

اشکال دیگری هم که بر منوی رستورانها وارد است، این است که مشتری رستوران غلط می‌کند کباب کوبیده بخورد، باید چلوکباب کوبیده بخورد. منو را باید طوری بنویسند که مشتری بداند که وقتی کوبیده انتخاب کرده، لازم نیست برنج را هم جدا سفارش بدهد. اشتباه نکنید، کباب کوبیده و نان و ریحان و گوجه و فیلان، مال کبابی است، نه چلوکبابی. کبابی‌ها کباب می‌دهند، ذات کباب را به مشتری عرضه می‌کنند، آنها دارند موازی چلوکبابی‌ها کار خودشان را می‌کنند. لذا هر رستورانی لزوماً چلوکبابی نیست اما تمامی چلوکبابی‌ها رستوران اند.

در نظر بگیرید، ظهر یک روز تعطیل مثل امروز، رفته اید نشسته اید وسط یک چلوکبابی خوب و محبوب و بی‌آنکه منو را از دست گارسون گرفته باشید، سفارش چلوکباب کوبیده داده اید. سفارش مخلفات دلخواه است اما یادتان باشد که بگوئید ماست موسیر هم بیاورند، پیاز هم قدری بیاورند. به کوکا و یخ هم اشاره کنید. حتی بگوئید برنجتان را زیادتر بیاورند چون شما سر ظهر عمومن خیلی گرسنه هستید. به کباب فکر کنید و بگذارید گشنگی کمی عذابتان بدهد. غذایتان که رسید سر میز، اول از همه کره را در زیر برنج‌های خشک و داغ پنهان کنید و تا آب شدنش، با حساسیت و دقت، کباب‌ها را سماق بزنید، فراوان هم بزنید. ماست موسیر‌تان را مزه‌مزه کرده و کوکا را باز کنید. همین یکی دو دقیقه برای آب شدن کره کافیست، سپس مخلوطشان کنید.

اتفاق قشنگی که در این لحظه می‌تواند بی‌افتد، این است که اگر برایتان زرده تخم‌مرغ نیاورده باشند، درب کیف خود را به آرامی باز کرده و یک عدد تخم‌مرغ از آن خارج کنید و پس از جدا کردن زرده و سفیده اش که با آن همه ظرف اضافه روی میز به آسانی میسر است، به برنج کره خورده‌تان، زرده تخم‌مرغ هم اضافه کنید. بدانید که این کار کاملن اخلاقی است، نه رستورانچی‌ها چپ چپ نگاهتان می‌کنند، نه میز بغلی، نه همراه رژیم گرفته‌تان. پس برنامه چلوکباب‌تان اگر چیده شد در آخرین لحظات از نزدیک‌ترین سوپرمارکت یک عدد تخم‌مرغ یدک خریده و به همراه داشته باشید. گیرم که خود رستوران هم زرده تخم‌مرغ بیاورد، ولی شما تخم‌مرغ خودتان را داشته باشید.

حرف اصلی پزشکان این است که در این روزگار سخت و بی‌ورزش، چرا باید آن همه کلسترول و چربی بخورید که فشار‌خون و کبد و قلب و فیلانتان مشکل پیدا کند. این یک حقیقت است که زرده تخم‌مرغ به اندازه یک قالب 250 گرمی کره، کلسترول دارد. منتها پزشکان نمی‌دانند که ما در طول روز چقدر وقت نداریم تا کلسترول بخوریم. آنها وعده‌های غذایی ما را به هفته و ماه تعمیم می‌دهند. آنها فکر می‌کنند هر روز یا فوقش خیلی واقع گرا باشند، روز در میان داریم تخم‌مرغ و گوشت و کره می‌خوریم، اما هیچ وقت اشاره ای به بیماری‌های روانی حاصل از نخوردن کره و تخم مرغ نمی‌کنند. تازه آمپول هم می‌زنند.

برنج‌های کره خورده‌ی زرده‌دار را کمی جابجا کنید تا نصف کباب هم در بشقاب جای بگیرد. سپس یک قاشق بزرگ ماست موسیر لبه بشقاب، ترجیحن نزدیک به یکی از دو سر آن نصفه کباب قرار بدهید. به طول دو سانت از کباب سماق خورده جدا کرده و به همراه برنج چرب شده با زرده و کره، قاشق بگیرید. لقمه اول خیلی مهم است، نباید ماست موسیر داشته باشد، گوجه داشته باشد، پیاز و سایر مخلفات داشته باشد. لقمه اول هر غذایی باید خودش باشد و خودش، چه ساندویچ باشد چه دیزی. از لقمه دوم به بعد اما با نوک قاشق کمی هم ماست موسیر در دهان بگذارید تا با کباب و برنج، آن داخل هم‌مزه‌گی کند و باور کنید که اصلن کار ناپسندی نیست وقتی که دهان پُرتان به قدر خوردن نوک قاشق ماست موسیر باز می‌کنید. مطمئن باشید که اگر آدمها را وقت غذا خوردن نگاه نکنید، هیچ کس شما را نگاه نمی‌کند. غذا خوردن دسته جمعی مثل هم‌تختی پیش روی جمع می‌ماند، لذتش را وقتی حس می‌کنید که خجالت چندانی بینتان نباشد.

شخصن علاقه چندانی به گوجه کبابی به همراه چلوکباب ندارم، گوجه‌ی کبابی مربوط به کباب و ریحان و نان است. گوجه خیس است و پر از مزه، اگر همراه با برنج کره خورده‌ی زرده‌دار و کباب خورده شود، طعم اصلی آنها را می‌پوشاند. کاری که ماست موسیر نمی‌کند، کاری که پیاز نمی‌کند، آنها می‌روند به سادگی در پشت صحنه طعم‌ها می‌نشینند و طعم‌های اصلی را پشتیبانی می‌کنند، در بعضی لقمه‌ها هم جسارت.

بهتر است رستوران یخ و لیوان بیاورد تا کوکا را در لیوان پر یخ بریزید و حین غذا کمی از آن بنوشید. این کار هم به گوارش بهتر کمک می‌کند هم تمام آن کلسترول‌های بی‌جا را می‌شورد و می‌برد پائین. همین که پائین رفت کافیست، واقعیت این است که وقتی حرف از چلوکباب است، دیگر هیچ چیز مهم نیست.