پدر که نباشد یک پای زندگی لنگ است. پدر که
برود هرگز باورمان نخواهد شد. پدر که برنگردد انتظار بیفایدهای سراسر عمر با ما
خواهد بود. انتظار بازگشت پدر اما پدری هرگز نرفته. پدر همین اطراف است منتها جایی
نه آنقدر دور که نشود رفت و نه آنقدر نزدیک که بشود. پدر که جای دوری نمیرود، پدر
همیشه هست، چه باشد چه نباشد. زمان میخواهد خسته شدن از انتظار، از خواستن، از دلتنگی
اما روزش که برسد، خسته و ناتوان که بشویم، دل به دریا خواهیم زد و آن خواستنی را
که گذر زمان از آن کاسته را دوباره باز خواهیم یافت و در اوج عشق و علاقه به آغوش
پدر باز خواهیم گشت. گیرم که پدر شد مادر، شد معشوق ابدی.
.......
ReplyDeleteایلی
ReplyDeleteایلی
لما سپنتا
پدر
پدر چ
را تنهایم گذاشتی