چشمان همیشه گشنه - 03

یک لذتی هم هست به اسم لذت انتظار، انتظار آمدن پیتزای تلفنی که باید نیم ساعتی از آن لذت برد، اما اغلب نمی‌شود چون دقیقن وسایل ارتباط جمعی با بی‌رحمی همیشه خرابش می کنند. این اخبار بد و آمار درد و غصه‌ای که هر لحظه دارد بر ما وارد می‌شود خودش را در شکننده‌ترین اتفاق روز یعنی همین انتظار عزیز نشان می‌دهد و خرابش می‌کند. منتها هویت پیتزا آنقدر جذاب و چرب است که می‌شود وقتی خودش آمد، رفت و پشتش پنهان شد و گاز زد و همه چیز را فراموش کرد و چاق شد، غم چاق کننده است.