این عکس است که می‌ماند - 97

دوربین عکاسی که آمد سیاه‌و‌سفید آمد و تا مدتها هیچ رنگی را ثبت نمی‌کرد. اجسام بسته به شدت نورشان، سهمی از رنگ سیاه می‌گرفتند و در عکس پدیدار می‌شدند اما در اینجا واقعیت تلخی هست که باید به آن اعتراف کرد، رنگ نوعی اختلال بینایی است که نوع بشر سالها از آن لذت برده و همین لذت باعث شده علم و دانش را بکار بگیرد و بتواند رنگها را در عکس ثبت کند و با تحمیل آنها، مسئولیت رنگ آمیزی عکس را از مخاطب بگیرد. شکوفه‌ سفید و چمن سبز شد و این مشکل متاسفانه حل شد. گرچه هنوز هم می‌شود سیاه‌وسفید عکس انداخت و از گنگ بودن رنگها لذت برد اما فقط در حاشیه دنیای عکاسی، این سالها همه از کیفیت ثبت و چاپ رنگ حرف می‌زنند.