پارامترهای متعددی هست که نشان دهنده کیفیت یک سیبزمینی سرخ کرده مرغوبه. ابعاد معقول، رنگ زرد یکدست، بافت سفت بیرونی و نرم درونی که البته همه اینها اگر تازه برشخورده و سرخشده باشد اکثرن دست یافتنی اند. اما یک پاکت سیبزمینی سرخ شده فرصتی برای فالهای رومانتیک و بازی "دوسم داره - دوسم نداره" هم هست. به ترتیب دانه به دانه بخورید و پیش خودتان بگویید دوسم داره، دوسم نداره تا ببینید آخرش با چه حجم و ابعادی دوستتون داره یا نداره. کلفت و درشت دوستتون داره یا فقط به قدر یک خرده ناخن کوچک دوستتون نداره. یا چی.
چرا آدم باید با سیب زمینیای نازنین این کارو کنه ؟ چرا هول و ولای الکی وقتی میشه چند ثانیه بی اون که فکر کنه دوسش داره یا نداره ، فکر کنه که به هر حال سیب زمینی همیشه خوشمزه ست . چه دوسش داشته باشه چه نه .
ReplyDeleteبالاخره عشق سر سفره هم به سراغ آدم میاد دیگه
Delete