حتمن شاخ درمیارین اگه بهتون بگم این بیفستروگانفه، حالا بیفستروگانف گانفم که نه ولی میخواسته که باشه. یه آشپز خوب کسیه که وقتی از صبح میخواد بیفستروگانف درست کنه، ظهر که با تنها بسته گوشت چرخکرده تو یخچالش مواجه میشه، باز هم بیفستروگانفش رو درست میکنه و به آنی بیفهای برشتهشده را با ایده ساخت کوفتهقلقلی جایگزین کرده و علاوه بر اینکه سیبزمینیهایش را در راستای زخمتی و کلفتی اصیل روسی، درشتتر سرخ میکند، آنها را با نعنای خشک تزئین میکند، کمی برنج سبز و مطعر هم کنار بشقاب میگذارد، حتی به سس اصلی با سویاسُس طعم گرمتری میدهد و طوری شما را میپیچانند که علاوه بر اینکه کمبود چیزی را حس نمیکنید، حتی مفهوم تازهای از بیف استروگانف پیش رویتان میگذارد که به طعم و مزه قبلی شک میکنید. اینطور آدمها رسمن زندگی تو مشتشونه و در شرایط سخت میتوانند با امکانات حداقلی مزههای حداکثری ایجاد کنند، بیآنکه اثری از کمبودها و تغییرشکلها به چشمتان بیاید.
بیف استراگانف مجید دلبندم
ReplyDelete