Thursday, June 28, 2012

چشمان همیشه گشنه - 13

چای وقت ندارد، چای ظرف دارد. ظرفی لیاقت حمل چای دارد که چیزی برتر و بارزتر از چای نداشته باشند، ظروفی که دسته/رنگ/گوشه/فرورفتگی/برآمدگی/قوس دارند برای چای مناسب نیستند، چای از ازینها می‌رنجد، غرورش می‌شِکند و می‌شود آب قرمز رنگی بی‌مزه ای که فقط داغ شده است.
چای در گیلاس شراب انحنای بی‌جا می‌گیرد. لیوان شیشه‌ای خیلی بزرگ حضور چای را فدای ابعاد خودش می‌کند. چای در لیوان‌های گوشه‌دار/طرح‌دار/مشجر بد طعم خواهد بود چون گوشه‌ها چیزی مهمتر از چای هستند. چای در ماگ سرامیکی مزه اش را فقط از فرم گرد دیواره‌ها گرفته وگرنه که دلخورست از ماگ، چرا که چای در ماگ دیده نمی‌شود. لیوان رنگی هم برای چای مثل این است که کباب را لای چند پر کالباس پیچیده باشند گذاشته باشند لای ساندویچ، توهین‌آمیز است و مسخره. چای مغرور است و دوست ندارد چیزی زیباتر و مهمتر از او باشد لذا بهترین ظرف برای صرف چای‌، لیوانهای شیشه‌ی بی‌رنگ نه خیلی بزرگ و تمامن گرد و بی‌دسته اند.

2 comments:

  1. بله آقا چای بایس حتما تو استکانای کمر باریک خودمون باشه تا مزه بده، این تو لیوانا و استکانای مزخرف چای خودرن همونطور که امام همیشه میگفت توطئه ی استکبار جهانی که ما از چای خوردن لذت وافی و کافی رو نبریم وگرنه اصلا چه معنی میده چای بدون استکان کمر باریک

    ReplyDelete
  2. به نظر من با دسته. چون چای خور چای رو داغ داغ می خوره و اون لحظه ایه که هنوز دیواره ی لیوان داغه ولی برای دهن مطبوعه. دیواره ی داغ حواس آدم رو پرت می کنه لذت رو کم

    ReplyDelete