1. تا همین چند سال پیش تو شهری که در محاصره کبابها و آبگوشتها قرار گرفته، پیدا کردن پیتزایی که آبگوشتی، کلفت و پرملات نباشه کار سختی بود. پیتزای ایرانی شده یا به اصطلاح پیتزای دیپ‌دیش آمریکایی مطابق سلیقه کبابخور مشهدیها بود و این کار تا جایی پیش رفته بود که پیتزا پونک کیکی چندلایه را که بجان خودم هفت سانت ضخامت داشت، بجای پیتزا به مشتری می‌داد که در آن، مرغ و گوشت پریشان، نخودفرنگی و کالباس نگینی‌خرد‌شده هرکدام دو سانت دو سانت روی هم نشسته بودند. ده سال بعد اما پیتزای ایتالیایی نازک و مرغوب هم فراوان شد. قالب عمیق تارت جایش را به سینی مسطح پیتزا داد و کیفیت جای کمیت را گرفت. نانها نازک و مواد و مصالح کمتر ولی با کیفیت تر شدند. پنیر پیتزا هم بهتر شد و جز کشسانی، طعم خوبی پیدا کرد.
2. اینجا در ایران حربه خیلی از پیتزافروشی‌ها استفاده از اسمها وعنوان‌های عجیب برای پیتزاهایشان است اما اغلب آنها پپرونی را به عنوان یکی از رایج‌ترین انتخابهای مشتری، همیشه در منو دارند. مخصوص این پیتزافروشی با مخصوص دیگری فرق می‌کند و گوشت‌وقارچ آن یکی پیاز و فلفل دارد و پیتزافروشی دیگر، ندارد. گرچه نمی‌شود به تمامی منوها تعمیم داد اما پپرونی در اکثر پیتزافروشی‌ها، جز قارچ و پنیر و نان که الزامی است، کالباس پپرونی تند و در برخی موارد ذرت برای تزئین دارد که البته مثل نخودفرنگی بر روی پیتزا، زاید و ناهمخوان است. جزئیات منوی پیتزافروشی‌های خارج از ایران را نمی‌دانم حتی نمی‌داننم پپرونی امروز آیا بومی شده‌ی داخل است یا خیر، اما هرچه باشد انتظار شخصی و همیشگی من از پیتزا، پپرونی است.
3. برگرهاوس مشهد، فست‌فودفروشی بزرگی است که خوردنی‌هایش شاید بهترین فست‌فودهای مشهد نباشند اما ناراضی و گشنه از آنجا بیرون نخواهید آمد. برگرهایش حرفه‌ای و درست طبخ می‌شود و پیتزاهای خوش‌فرم و نازکی دارد انتخاب درستی در این شهر پیتزاستیز است. پپرونی‌ش اندکی تند است و فرشی سرخ از کالباس پپرونی در زیر پنیر برشته خودنمایی می‌کند و قارچ‌هایش به‌اندازه حرارت دیده اند. مکزیکانو هم دارد، نوعی پیتزای بسیار تند که فلفلهای سبزش را باید حتمن جدا کنید و دور بریزید تا قابل خوردن شود. همچنین تکه گوشت‌های درشت‌چرخ‌شده‌ای دارد که علاوه بر استفاده در همبرگرها که ضامن کیفیت آنهاست، پس از سرخ شدن، روی این پیتزا هم ریخته می‌شود. برگرهاوس در مجموع علاوه بر داشتن فضایی بزرگ و گشاد و آرام، انتخاب درستی برای خوردن فست‌فود است اما آنقدر کیفیت پیتزاهایش منوط به کیفیت پنیرش است که کافی است ساقی پنیر رستوران تغییر کند و یا جنسی مغایر با همیشه به آنها بدهد که تفاوت کیفیت و طعم پیتزای امروز و دیروز را بتوانید احساس کنید و البته این حساسیت به طعم پنیر، ناشی از رعایت نسبت مواد و مصالح و شاخص مرغوبیت پیتزای برگرهاوس است.
No comments:
Post a Comment