سیستم گوارش ما آدمها بغیر از تعامل مستمر با وعده‌های سه‌گانه اصلی، با جهان‌های موازی دیگری مثل جهان نوشیدنی‌ها، شیرینی‌ها و بستنی‌ها نیز از طرق مختلف مرتبط است. گاه به صورت دسر، گاه مزه و میان‌وعده و حتی برای دعوت به آرامش از راه رسیدگان.
در گوشه‌ای از جهان نوشیدنی‌ها که در محدوده مشترک با جهان بستنی‌ها قرار گرفته، پرچم پادگانی کوچک از رسته فالوده‌گان به فرماندهی سرهنگ شیرازی بالاست. جناب سرهنگ یه شیرازی استثنائیه که نشاسته‌شو ریسیده و از اونها رشته‌هایی یخ‌زده در شربتی با طعم ترش ساخته که بسته به حالش، روزها آبلیمویی یا آلبالویی میشه اما در هر صورت خودش را یک بستنی یخ‌زده و سرد می‌دونه، یه فرمانده انقلابی واقعی. معاون او سرهنگ کرمانی نظامی آبدارتری‌ست که اخلاق سرد و خشک سرهنگ شیرازی را ندارد و ترجیح می‌دهد بیشتر نوشیدنی بنظر برسد تا بستنی، نشاسته‌ش را گـُـله‌گـُـله در شربت بیدمشک تخم‌دار ریخته‌اند و از این رو حال و روز شلخته و نامرتبی دارد و سالهاست که دنبال بازنشستگیشه. این وسط یه تیمسار بازنشسته به اسم یزدی هم هست که ازون قبل انقلابیاست و برعکس سرهنگ کرمونی، نشاستشو هر صبح خیلی صاف و صوف با نخ، بصورت مکعبی می‌بره و اینو همیشه تو سر سرهنگ کرمونی و اون ریخت نامرتبش می‌زنه و از مهمونیایی که با اعلی‌حضرت تو کاخ نیاورون رفته صحبت می‌کنه.
رسته فالوده‌گان با همین سه نظامی مذکور، تنها واحد ارتشی این مملکت است که از قبل انقلاب تا به امروز سالهاست بی‌تغییر در خدمت از راه رسیدگان بوده و خواهد بود.
No comments:
Post a Comment